- Strona Główna
- Ogłoszenia Parafialne
- Porządek nabożeństw
- Katecheza
- Skrzynka intencji
- Kontakt
- Zakątek dla Rodziny
- Galeria
KALENDARZ LITURGICZNY
Święci na każdy dzień
GRUDZIEŃ
1 GRUDZIEŃ
imieniny:Edmunda Natalii Eligiusza Blanki Aleksandra Rudolfa Eligiusza
Św. Edmund Campion, kapłan, męczennik (1540-1581). Urodził się w Londynie. Syn księgarza. Studiował w Oxfordzie. Był diakonem anglikańskim. Studium Ojców Kościoła przekonało go o wyłącznej autentyczności Kościoła katolickiego, do którego wstąpił w 1573 roku. Z tego powodu zagrożony aresztowaniem opuścił Anglię, schronił się na kontynent, a następnie udał się do Rzymu. Tam wstąpił do jezuitów. Po odbyciu nowicjatu w Brnie podjął wykłady z retoryki w Pradze. W 1579 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Był świetnym mówcą. Pisał wiersze i dramaty dla teatrów jezuickich kolegiów. Najbardziej znanym jest jego traktat "Decem rationes", w którym podejmuje polemikę z Kościołem anglikańskim. Rok później wezwano go do Rzymu, skąd został wysłany z misją do Anglii. Do Londynu dotarł wśród trudności. Tam przez kilka miesięcy pracował duszpastersko w konspiracji. Wkrótce potem musiał schronić się na prowincję. Wskutek zdrady ks. Campion został ujęty i więziony w londyńskim Tower. Tutaj obietnicami i groźbami usiłowano go skłonić do przejścia na anglikanizm. Odmówił. Wobec tego poddano go torturom, a następnie wytoczono proces, oskarżając o "zdradę stanu". Z rozkazu królowej Elżbiety I skazany na śmierć, zginął 1 grudnia 1581 roku na szafocie. Beatyfikowany w roku 1886, kanonizowany w 1970.
2 GRUDZIEŃ
imieniny: Rafała Pauliny Pimena Balbiny Aurelii Blanki Piotra Jana Bibiany
Bł. Rafał Melchior Chyliński, kapłan, zakonnik. Melchior Chyliński urodził się w rodzinie szlacheckiej 1690 roku, we wsi Wysoczka (woj. poznańskie). W 1712 roku zaciągnął się do wojska, jako zwolennik króla Stanisława Leszczyńskiego. Z czasem został oficerem i komendantem chorągwi. W trzy lata później opuścił wojsko. Wkrótce potem wstąpił do franciszkanów. Tam otrzymał imię zakonne Rafał. Dwa lata później przyjął święcenia kapłańskie. Życie ascetyczne łączył z posługą misyjną. Przebywał w klasztorach w Radziejowie, Poznaniu, Warszawie, Kaliszu, Gnieźnie, Warce nad Pilicą. Był cenionym spowiednikiem, kaznodzieją i opiekunem cierpiących, ubogich, opuszczonych. Jego pobożność oraz miłosierdzie zjednały mu za życia opinię świętości. Zmarł 2 grudnia 1741 roku w Łagiewnikach koło Łodzi. Tam znajdują się jego relikwie. Ojca Rafała beatyfikował Jan Paweł II w Warszawie (1991).
3 GRUDZIEŃ
imieniny:Franciszka Kasjusza Kasjana
Św. Franciszek Ksawery urodził się w 1506 roku na zamku Xavier (Hiszpania). Ojciec był doktorem uniwersytetu w Bolonii, prezydentem Rady Królewskiej Navarry. W 1525 roku Franciszek podjął studia teologiczne w Paryżu. Uzyskawszy stopień magistra wykładał w kolegium. Zaprzyjaźnił się wtedy z Ignacym Loyolą. W 1534 roku złożył z nim i innymi towarzyszami śluby Dało to początek Towarzystwu Jezusowemu. W trzy lata później przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1537-1538 apostołował w Bolonii, a następnie w Rzymie. W tym czasie Paweł III zatwierdził nowe zgromadzenie-jezuitów. W 1541 roku, zaopatrzony w królewskie pełnomocnictwa oraz mandat legata papieskiego, przez Lizbonę wyruszył na misje do Indii. Wylądował w Goa 6 maja 1542 roku. Pokorą i niezwykłą postawą pełną miłości zjednał sobie tamtejszych mieszkańców. Nawrócił niezliczone rzesze. Zorganizował liczne misje, seminarium, nowicjat. Odbył misje, m. in. do Malakki (północny Singapur), na Moluki, Cejlon, wyspę Ambon, Kochin (Wietnam). Następnie rozpoczął ewangelizację w Japonii, gdzie założył stuosobową wspólnotę chrześcijan. Był tytanem pracy nadzwyczajne sukcesy były owocem jego modlitwy i głębokiego życia wewnętrznego. Zmarł 3 grudnia 1552 roku na wyspie Sancian koło Kantonu podczas misji do Chin. Ciało jego sprowadzono do Goa, gdzie spoczywa w kościele Di Gesu. Św. Franciszka kanonizował Grzegorz XV (1622). Jest patronem zakonu misjonarzy misji katolickich ( 1927), Indii, Japonii. marynarzy. Orędownik w czasie zarazy i burz.
4 GRUDZIEŃ
imieniny:Barbary Jana Krystiana Adolfa
Św. Barbara dziewica, męczennica (+306). Poniosła męczeńską śmierć w Nikomedii (lub Heliopolis). Jest patronką archidiecezji, katowickiej, Edessy, Kairu. architektów, cieśli, dzwonników, flisaków górników hutników kamieniarzy, kowali, ludwisarzy, marynarzy, murarzy, saperów strażników, szczotkarzy, tkaczy, więźniów, wytwórców sztucznych ogni, żołnierzy (szczególnie artylerzystów i załóg twierdz) oraz patronką dobrej śmierci. Jedna z Czternastu Świętych Wspomożycieli. Według starej legendy była piękną córką bogatego poganina Dioskura z Heliopolis w Bitynii (płn. cz. Azji Mniejszej). Ojciec wysłał ją na naukę do Nikomedii. Tam zetknęła się z chrześcijaństwem. Prowadziła korespondencję z wielkim filozofem i pisarzem Orygenesem z Aleksandrii. Pod jego wpływem przyjęła chrzest i złożyła ślub czystości. Ojciec dowiedziawszy się o tym, pragnąc wydać ją za mąż i złamać opór dziewczyny uwięził ją w wieży. Jej zdecydowana postawa wywołała w nim gniew tak wielki, że ją zabił. Wkrótce przypłacił to nagłą śmiercią od pioruna.
5 GRUDZIEŃ
imieniny:Saby Kryspiny Edyty Krystiana Krystyny Gerarda Jana Sabiny Wilmy Filipa
Św. Saba Jerozolimski, kapłan, opat. Urodził się w 439 roku w Mutalasce koło Cezarei Kapadockiej. Gdy ojca, oficera armii cesarskiej, przeniesiono do odległego garnizonu, Saba wychowywał się u krewnych. Od ósmego roku życia przebywał w klasztorze. Kiedy miał 18 lat, udał się do Palestyny. Przez jakiś czas przebywał w klasztorze Theoktistos. W 469 roku podjął życie pustelnika na Pustyni Judzkiej. Z czasem gromadzili się wokół niego uczniowie. Założył dla nich Wielką Ławrę - klasztor Mar Saba. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 48 lat. W kilka lat później został archimadrytą wszystkich klasztorów i pustelników palestyńskich. Nie mogąc poddać dyscyplinie monastycznej niektórych pustelników, usunął się na pustelnię. Po pewnym czasie opuścił ją jednak, udał się do Jerozolimy i tam w pobliżu potoku Cedron założył Nową Ławrę. Zgromadziła ona kilkuset mnichów mieszkających w rozlicznych grotach. Saba założył w sumie 15 klasztorów i 3 hospicja dla pielgrzymów. W sporach doktrynalnych opowiedział się za nauką Soboru Chalcedońskiego (451). Z myślą o jej przyjęciu udał się do cesarza Anastazego I w Konstantynopolu. Saba jest autorem "Typikonu" - księgi regulującej przebieg całorocznej liturgii. Została ona przyjęta przez cały Kościół Wschodni. Zmarł w Mar Saba 5 grudnia 532 roku.
6GRUDZIEŃ
imieniny: Mikołaja Emiliana Jaremy Emila Jarogniewa Abrahama Piotra
Św. Mikołaj, biskup (+ ok. 343/352?). Urodził: się w Patras w Grecji. Był biskupem Miry (Azja Mniejsza) na początku IV wieku. W działalności pasterskiej odznaczał się wrażliwością na ludzką biedę i nieszczęście. Swoją pomoc ofiarował dyskretnie lub anonimowo. Uczestniczył w soborze powszechnym w Nicei (325). Postać Świętego, mimo braku wiadomości o jego życiu, jest jedną z najbardziej barwnych w hagiografii. Był tematem wielu legend. Jego relikwie od roku 1087 znajdują się w Bari. W XIII wieku pojawił się zwyczaj rozdawania w szkołach pod patronatem św. Mikołaja stypendiów i zapomóg. Przekształcił się później w zwyczaj ofiarowania prezentów zwłaszcza dzieciom. Św. Mikołaj jest patronem Grecji, Rusi, Antwerpii, Berlina, Miry, Moskwy, Nowogrodu; bednarzy, cukierników, dzieci, flisaków, jeńców, kupców, marynarzy, młynarzy notariuszy, panien, piekarzy, pielgrzymów, piwowarów, podróżnych, rybaków, sędziów, studentów, więźniów, żeglarzy. Jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli.
7 GRUDZIEŃ
imieniny:Ambrożego Atendora Marcina Teodora Agatona Marii
Św. Ambroży, biskup, doktor Kościoła. Urodził się około 340 roku w Trewirze. Ojciec był namiestnikiem cesarskim, prefektem Galii. Po jego śmierci Ambroży wraz z matką i rodzeństwem przeniósł się do Rzymu. Tam skończył szkołę retoryki i prawa. W wieku 30 lat został mianowany przez cesarza namiestnikiem prowincji Ligurii i Emilii ze stolicą w Mediolanie. W 374 roku podczas sporu arian z katolikami w sprawie wyboru biskupa Ambroży udał się do kościoła, aby załagodzić konflikt i oto nieoczekiwanie został wybrany głową Kościoła w tym mieście. Był jeszcze katechumenem. Zaskoczony namiestnik prosił o czas do namysłu. W nocy uciekł z miasta. Po długiej podróży o świtaniu ujrzał, że stoi u bram Mediolanu. Przyjął to jako znak woli Bożej. 30 listopada ochrzcił się. W dniu 7 grudnia otrzymał sakrę biskupią. Dał się poznać jako pasterz rozważny wrażliwy na krzywdę ludzką. Wyróżniał się silną wolą, poczuciem ładu, zmysłem praktycznym. Cieszył się wielkim autorytetem, o czym świadczą nadawane mu określenia: "kolumna Kościoła", "perła, która błyszczy na palcu Boga". Ideałem przyświecającym działalności św. Ambrożego było państwo, w którym Kościół i władza świecka wzajemnie udzielają sobie pomocy a wiara spaja cesarstwo. Był świetnym mówcą. Uczestniczył w synodach w Akwilei (381) i Rzymie (382). Zajął zdecydowane stanowisko wobec arian, zwłaszcza w sytuacji, gdy do Mediolanu przeniosła się matka cesarza - Justyna, ich jawna zwolenniczka. Był doradcą cesarzy. Pod wpływem Ambrożego wydano dekret uznający wyznanie katolickie za jedyną religię państwową (27 lutego 380). Nie bez sugestii biskupa Mediolanu cesarz Gracjan zrzekł się tytułu i stroju arcykapłana, jaki przynależał cesarzom rzymskim, oraz usunął z gmachu rzymskiego senatu ołtarz bogini Wiktorii, stanowiący symbol dawnej wiary. Pozostawał w przyjaznych stosunkach z cesarzem Teodozjuszem. Gdy ten z powodu zamieszek w Tesalonikach (390) kazał zebrać mieszkańców miasta w amfiteatrze i tam wymordował ponad 7000 osób, Ambroży wymógł na cesarzu odbycie publicznej pokuty. Przyczynił się także do nawrócenia św. Augustyna. Zmarł w Wielki Piątek 397 roku. Jego relikwie znajdują się w bazylice mediolańskiej. Pozostawił po sobie liczne pisma moralno-ascetyczne, dogmatyczne, mowy, listy oraz hymny - te weszły na stałe do liturgii. Jego święto ustalono w rocznicę konsekracji biskupiej. Jest patronem Bolonii, Mediolanu. pszczelarzy.
8 GRUDZIEŃ
imieniny:Marii Romaryka Makarego Wirginii Narcyzy
Św. Romaryk, Opat. Pochodził z rodu Merowingów. Pełnił wysoką godność na dworze króla Teodeberta II. Zrezygnował z zaszczytów i udał się do Luxeuil, gdzie został mnichem. Około 620 roku otrzymał od króla posiadłość Villa Habendum w Wogezach. W niej ze swoim przyjacielem św. Amatem założył klasztor. Później pełnił w nim obowiązki opata. Zmarł 8 grudnia 653 roku.
9 GRUDZIEŃ
imieniny:Leokadii Joanny Wiesławy Walerii Nataszy Piotra Wiesława Joahima Liboriusza Radzisławy
Św. Jan Diego Cuahtlatoatzin urodził się ok. 1474 r. w mieście Cuauhtitlán, należącym do Królestwa Texcoco (Meksyk). Jego pierwotne imię Cuauhtlatoatzin w języku Cziczimeków znaczyło: «Mówiący orzeł» lub «Ten, kto mówi jak orzeł». Był człowiekiem świeckim i ojcem rodziny. Został ochrzczony przez pierwszych misjonarzy franciszkańskich prawdopodobnie w 1524 r., gdy miał ok. 48 lat. W 1529 r. zmarła mu żona María Lucía. Życie Juana było proste i uczciwe. Był dobrym i bogobojnym chrześcijaninem. Pokorny, posłuszny i cierpliwy, postępował zgodnie z sumieniem i dawał przykład innym. Źródła historyczne podają, że po raz pierwszy Matka Boża ukazała mu się w sobotę 9 grudnia 1531 r., kiedy szedł wczesnym rankiem do Tlatelolco na Mszę św. i katechezę prowadzoną przez franciszkanów. Ujrzał wtedy piękną postać kobiecą, odzianą w różową tunikę i błękitny płaszcz, która przedstawiła mu się jako «Święta Maryja zawsze Dziewica, Matka prawdziwego Boga» i poprosiła, by na tym miejscu została zbudowana świątynia, w której będzie czczony Jej Syn. Poleciła Juanowi przekazać to życzenie władzom Kościoła w Meksyku. Początkowo misjonarze franciszkańscy, a także biskup Juan de Zumárraga odnieśli się do Juana Diego nieufnie. Maryja podczas następnych objawień — które trwały do 12 grudnia 1531 r. — nalegała, by Jej polecenie rychło zostało spełnione. Juan Diego poprosił Ją wówczas o znak, który pomógłby przekonać biskupa. Matka Boża powiedziała mu, by udał się na szczyt wzgórza Tepeyac i nazbierał dla Niej kwiatów. Choć było to miejsce jałowe i w dodatku pokryte lodem, Juan Diego rzeczywiście znalazł tam piękne, wielobarwne kwiaty, które zebrał i okrył swoim płaszczem. Gdy bp Zumárraga rozwinął płaszcz, zebrani zobaczyli na nim wizerunek Maryi. Wkrótce na wzgórzu Tepeyac powstał mały kościółek, który stał się celem licznych pielgrzymek Indian, Metysów i Hiszpanów. Szczególną czcią wiernych został otoczony wizerunek Matki Bożej — który w cudowny sposób pojawił się na płaszczu Juana Diego i zachował się do dziś — oraz Jej przesłanie pełne miłości i miłosierdzia skierowane nie tylko do ludności Meksyku, ale całego świata. Za zgodą biskupa Juan Diego zamieszkał w pobliżu kościoła i służył w nim Panu oraz Jego Matce. Zostawił wszystko, co miał, by poświęcić resztę życia modlitwie i głoszeniu Ewangelii. Zmarł w 1548 r. i został pochowany w kościele, przy którym pracował. Kult Juana Diego zaczął się szerzyć w Meksyku zaraz po jego śmierci. Jednym ze świadectw tego kultu jest świątynia, którą wzniesiono w Cuauhtitlán, miejscu urodzenia Juana Diego, a którą poświęcono Matce Bożej. 6 maja 1990 r. Ojciec Święty wyniósł go do chwały ołtarzy podczas uroczystej Mszy św. sprawowanej w bazylice pw. Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe w stolicy Meksyku.
10 GRUDZIEŃ
imieniny:Grzegorza Eulalii Julii Tomasza Bogdana Rodzisławy Maura
Św. Grzegorz III, papież. Był z pochodzenia Syryjczykiem. Jako papież kontynuował działalność swego poprzednika Grzegorza II. Nie dopuścił do niszczenia obrazów w Italii. Na synodzie rzymskim (731), po nieudanych próbach pojednania z cesarzem Leonem III Izauryjskim, ekskomunikował popieranych przez niego obrazoburców. Wraz z senatem mianował Karola Młota konsulem Rzymu oraz wezwał go do obrony przed Longobardami. Zmarł w 11 roku pontyfikatu 10 grudnia 741.
11 GRUDZIEŃ
imieniny:Damazego Daniela Waldemara Hieronima
Św. Damazy urodził się około 305 roku w Hiszpanii. Za papieża Liberiusza (352-366) był diakonem i prezbiterem. Wybrany biskupem Rzymu (366), miał konkurenta Ursyna. Dopiero synod zwołany w 378 roku ostatecznie rozstrzygnął spór. W swoich 10 listach do biskupów Wschodu Damazy wyjaśnił doktrynę katolicką wobec ówczesnych herezji. Stanowisko to potwierdził sobór konstantynopolitański w roku 381. Dzięki wpływom papieża Teodozjusz Wielki ogłosił chrześcijaństwo religią państwową (380). Na życzenie papieża Damazego św. Hieronim opracował przekład Pisma św. na język łaciński, zwany Wulgatą. Stał się on urzędowym tekstem Kościoła. Św. Damazy odnowił i udostępnił rzymskie katakumby. Pochowanym tam świętym dedykował swoje heksametry. Zmarł 11 grudnia 384 roku. Jego relikwie spoczywają w głównym ołtarzu kościoła S. Lorenzo in Damaso, który sam ufundował.
12 GRUDZIEŃ
imieniny:Joanny Aleksandra Ady Dionizji Dagmary Konstantego Finiana Franciszki Szymona
Święty Juan Diego urodził się ok. roku 1474 w miejscowości Cuautitlan, która oddalona jest 20 km od Miasta Meksyk. Przed chrztem nazywał się Cuauhtlatohua, co oznacza "taki, który mówi jak orzeł". Był starannie wychowany w duchu azteckim, który kładł nacisk na zasadę opanowania samego siebie i przygotowania do walki. Uczęszczał do swego rodzaju azteckiej "akademii" wojskowej, gdzie poznawał tajniki prowadzenia wojny. Jako dorosły mężczyzna poślubił Indiankę o imieniu Malintzin. Po przybyciu na te tereny misjonarzy franciszkańskich Cuauhtlatohua wraz z żoną przyjęli chrzest i nowe imiona. Stąd też od roku 1524 r. nazywali się Juan Diego i Maria Lucia. Gdy w 1529 r. żona zmarła, Juan Diego zamieszkał w chacie swego wuja Juana Bernardina w Tolpetlac. Było to blisko miejsca, gdzie ukazała się mu na wzgórzu Tepeyac Najświętsza Maryja Panna, dziś znana jako Matka Boża z Guadelupe. Na miejscu objawienia pierwszy biskup Meksyku, Juan de Zumarraga, wybudował kaplicę. W niej Juan Diego pełnił do końca życia funkcję kościelnego. W swej posłudze i nieskazitelnym życiu moralnym odznaczał się autentyczną pobożnością. Był wielkim pokutnikiem, wzorem chrześcijańskich cnót, człowiekiem modlitwy. Zmarł 31 maja 1548 r. Do chwały ołtarzy wyniósł go Ojciec Święty Jan Pawet II 6 maja 1990 r. w Mieście Meksyk. W homilii beatyfikacyjnej Papież stwierdził, że Juan Diego jest symbolem wszystkich pierwotnych mieszkańców tej ziemi, którzy przyjmowali Ewangelię Jezusa dzięki macierzyńskiej pomocy Maryi.
13 GRUDZIEŃ
imieniny:Łucji Otylii Antoniego Eugeniusza Włodzisława
Św. Łucja, dziewica, męczennica (+ok. 304). Pochodziła z Syrakuz na Sycylii. Po torturach, którymi usiłowano ją skłonić do porzucenia wiary, poniosła śmierć męczeńską przeszyta mieczem. Imię jej wymienia się w Kanonie rzymskim. Jest patronką Toledo; krawców, ociemniałych, rolników, szwaczek, tkaczy; orędowniczką w chorobach oczu. Legenda z V/VI wieku głosi, że Łucja udała się do grobu św. Agaty, aby za jej pośrednictwem uprosić zdrowie dla swej chorej matki. Od Świętej otrzymała nie tylko dar, o który prosiła, ale zapewnienie, że sama dostąpi chwały męczeństwa. Po powrocie do domu złożyła ślub dozgonnej czystości i rozdała majątek ubogim. Kandydat do jej ręki zadenuncjował ją jako chrześcijankę. Uwięzioną skazano na pohańbienie w domu publicznym, lecz oprawcy żadną silą nie mogli jej ruszyć z miejsca, nawet parą wołów. Kiedy sędzia nakazał spalić ją na stosie, ogień jej nie tknął. Wtedy wydał wyrok śmierci przez ścięcie mieczem. Miała 23 lata.
14 GRUDZIEŃ
imieniny:Jana Alfredy Izydora Spirydona Wenancjusza
Św. Jan od Krzyża, zakonnik, kapłan, doktor Kościoła (1542-1591). Jan de Yepes urodził się w Fontiveros koło Avili. Po śmierci ojca pracował zarobkowo jako krawiec, tkacz, pielęgniarz. Mając 21 lat wstąpił do karmelitów Podczas studiów w Salamance otrzymał święcenia kapłańskie (1566). Pokochawszy krzyż Chrystusa, nigdy nie przestał cierpieć. Był głównym pomocnikiem św. Teresy z Avila w reformie zakonu. Spowiednik, mistrz nowicjatu, wystąpił z próbą zreformowania zakonu. W 1578 roku został aresztowany przez oponentów i osadzony na 9 miesięcy w więzieniu klasztornym. Traktowany jako buntownik dostępował wielu mistycznych łask. Poematy które wtedy powstały: "Pieśń duchowa", "Noce ciemności", należą do szczytów mistyki. Jan od Krzyża głosił konieczność całkowitego ogołocenia wewnętrznego, aby dojść do pełni zjednoczenia z Bogiem. Po ucieczce z zakonnego więzienia podjął dalszą reformę klasztorów. Umarł w Ubeda z 13 na 14 grudnia mając 49 lat. Pozostawił po sobie pisma prozą i wierszem, ukazujące jego duchowe doświadczenia oraz rozumienie mistyki od strony teologicznej. Jego relikwie znajdują się w kościele karmelitów w Segovii. Beatyfikowany w 1591 roku, kanonizowany w 1726. Pius XI ogłosił go doktorem Kościoła (1926). Jest patronem karmelitów bosych.
15 GRUDZIEŃ
imieniny:Jana Waleriana Chrystiana Ireneusza Maryna Celiny Krystyny Niny Marii Mścisława
Bł. Jan Karol Steeb, kapłan (+1856). Pochodził z Tybingi. Był protestantem. Na katolicyzm przeszedł pod wpływem lektury dzieł Bossueta. W 1796 roku został wyświęcony na kapłana w Weronie i od razu zadbał o pierwszych rannych żołnierzy w szpitalach, w wyniku działań zbrojnych prowadzonych przez armie Napoleona, oraz został kapelanem w biednych dzielnicach miasta. Nauczał w różnych szkołach Francji i Niemiec, był wykładowcą języka niemieckiego w seminarium biskupim, pedagogiem w dziewczęcego koledżu, gdzie pisał memoranda w sprawach szkoły. W 1821 poznał i został spowiednikiem Francesci Luigii (późn. bł. Vincenza Maria Poloni, zm. 1855) pochodzącej z rodziny farmaceutów. Wspólnie w 1840 (oficjalnie 2 listopada) roku założyli Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia, którego głównym zadaniem była opieka zdrowotna. Przejęli przytułek oraz szpital w Weronie, co zostało potwierdzone aktem papieskim Piusa IX w 1848 roku. Z chwilą śmierci Carla mała społeczność zgromadzenia liczyła 64 siostry, obecnie około 1200, które działają na całym świecie w 200 oddziałach i 100 we Włoszech. Poszczególne społeczności można znaleźć w Portugalii, Szwajcarii oraz w Afryce (Tanzania, Angola, a ostatnio w Burundi) i w Ameryce Łacińskiej (Argentyna, Brazylia i Chile). W Niemczech można je spotkać w Berlinie i Tybindze (od 1954, gdzie znajduje się katolicki dom dziecka Karola Steeba i dom opieki w kościele św. Piotra w dzielnicy Lustnau). Po śmierci Carlo został otoczony kultem we Włoszech. Nazwano go "Samarytaninem z Werony". Beatyfikował go Paweł VI (1975).
16 GRUDZIEŃ
imieniny:Adelajdy Albiny Zdzisławy Alicji Zdzisława Sebastiana Antoniny
Św. Adelajda, cesarzowa (931/932?-999). Córka Rudolfa II, króla Burgundii. Wcześnie wydano ją za Lotara II, króla Italii. Mieli córkę Emmę. Owdowiała mając 20 lat. Uwięziona przez Berengariusza II, pretendenta do tronu, zdołała zbiec. Znalazła opiekę u Ottona I, który pojął ją za żonę. Miała z nim troje dzieci. 25 grudnia 962 roku razem z mężem otrzymała z rąk papieża Jana XII koronę cesarską. Po śmierci Ottona, jako regentka, okazała niepospolite zalety umysłu i serca. Nazwano ją "najwybitniejszą kobietą X wieku". W ostatnich latach życia usunęła się do klasztoru Selz nad Renem i tam żyła jako mniszka. Zmarła 16 grudnia 999 roku. Jej imię jest wybite na odwrocie monety Bolesława Chrobrego. Kanonizował ją Urban II (1097).
17 GRUDZIEŃ
imieniny:Łazarza Łukasza Floriana Olimpii Jana Modesta Wiwiany
Św. Łazarz, biskup (+ I w.). Brat Marii i Marty. Mieszkali razem w Betami, na wschodnim zboczu Góry Oliwnej. Chrystus darzył ich swoją przyjaźnią i bywał w ich domu. Kiedy Łazarz zmarł i został pochowany, Jezus przybył do Betanii i wskrzesił go (J 11,1-44). Ewangelista Jan opisuje także inny pobyt Jezusa w domu Łazarza na dzień przed Jego wjazdem do Jerozolimy (12,1-11). Według starej tradycji wschodniej Łazarz po Zesłaniu Ducha Świętego udał się na Cypr i tam był biskupem. Średniowieczna legenda opowiada o skazaniu świętego rodzeństwa z Betanii na wygnanie. Umieszczono ich na statku bez steru, który odepchnięto od brzegu. Po wielu miesiącach tułaczki przybyli oni do Marsylii. Łazarz był w niej pierwszym biskupem. Niektóre kalendarze wspominają Łazarza pod datą 17 grudnia, jednak marcowa data ma uzasadnienie w tradycji, bowiem w IV wieku właśnie wtedy urządzano procesje z Jerozolimy do Betanii na pamiątkę wskrzeszenia Łazarza. Św. Łazarz jest patronem rzeźników, grabarzy, trędowatych, leprozoriów i żebraków.
18 GRUDZIEŃ
imieniny:Piotra Pawła Bogusława Gracjana Laurencji Wiktora Auksencjusza
Śwśw. Paweł Mi, Piotr Doung-Lac, Piotr Truat, męczennicy (+1838). Byli katechumenami. Gdy wybuchło prześladowanie chrześcijan w Wietnamie, aresztowano ich, wtrącono do więzienia, poddano torturom. Zamęczono ich przez uduszenie. Beatyfikowani w 1900 roku, kanonizowani w 1988.
19 GRUDZIEŃ
imieniny:Anastazego Eleonory Dariusza Gabrieli Nemezjusza Faustyny Grzegorza Urbana
Św. Anastazy I, papież, pochodził z Rzymu. Na stolicę Piotrową wybrany w 399 roku. Szczególną troską otoczył Kościół afrykański. Zmarł 19 grudnia 401 roku. Św. Augustyn nazwał go "mężem apostolskiej gorliwości". W IKONOGRAFII przedstawia się św. Anastazego w papieskim stroju pontyfikalnym. Jego atrybutem jest księga.
20 GRUDZIEŃ
imieniny:Makarego Eugeniusza Dominika Bogumiła Zefiryna Ignacego Juliusza Juliana
Św. Makary i św. Eugeniusz, kapłani (+ poł. IV w.). Byli kapłanami w Antiochii. Publicznie wystąpili przeciw decyzjom i zachowaniu Juliana Odstępcy. Zostali pochwyceni i torturowani. Następnie zesłano ich do Mauretanii. Tam prowadzili działalność misyjną. Nie ma jednoznacznych dokumentów na temat ich męczeńskiej śmierci.
21 GRUDZIEŃ
imieniny: Piotra Seweryna Tomisława Tomasza Jana Temistoklesa Anastazego Andrzeja
Św. Piotr Kanizy, kapłan, doktor Kościoła. Urodził się w 1521 roku w Nijmegen (Holandia) jako syn Jakuba Kanijs, który pełnił w tym mieście urząd burmistrza. Piotr studiował teologię w Kolonii. W 1543 roku wstąpił do jezuitów. Po ukończeniu doktoratu skierowano go do krajów germańskich, aby powstrzymał napór protestantyzmu. Pracował w Ingolstadzie, Wiedniu, Pradze, Augsburgu, Innsbrucku, Monachium. Jego aktywność przejawiała się głównie w kaznodziejstwie oraz nauczaniu. Założył i zreformował liczne kolegia, uniwersytety w Niemczech. W 1558 roku odbyt krótką podróż do Polski (Kraków, Łowicz, Piotrków), towarzysząc nuncjuszowi Kamilowi Mentuati. Cieszył się przyjaźnią kardynała Rozjusza. Jako teolog papieski brał udział w soborze trydenckim (1562). Napisał wiele rozpraw apologetycznych. Jednym z jego popularnych dzieł był katechizm (200 wydań). Ostatnie lata spędził we Fryburgu szwajcarskim. Zmarł 21 grudnia 1597 roku. Beatyfikował go Pius IX (1864), kanonizował oraz ogłosił doktorem Kościoła Pius XI (1925). Jest określany "apostołem Niemiec". Patron diecezji Brixen, Innsbrucku oraz szkolnych organizacji katolickich w Niemczech.
22 GRUDZIEŃ
imieniny:Franciszki Zenona Anastazji Honoraty Leona Judyty
Św. Franciszka Ksawera Cabrini, dziewica, zakonnica, urodziła się w 1850 roku w Lombardii. Po studiach nauczycielskich pracowała przez dwa lata w szkole. Z powodu słabego zdrowia odmawiano jej przyjęcia do zakonu. W 1880 roku założyła z kilku swymi towarzyszkami zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących, zwłaszcza na Wschodzie. W 1887 roku otworzyła dom w Rzymie. Leon XIII ze względu na pilne potrzeby duszpasterskie emigracji włoskiej w Stanach Zjednoczonych zachęcił ją, aby tam podjęta pracę ze swoimi siostrami. Franciszka wyjechała do Ameryki w 1888. Siostry prowadziły katechizację, pracowały w szpitalach, w więzieniach oraz wśród ubogich. W kilka lat później wyjechały na misje do Chin i Afryki. W 1907 roku zgromadzenie misjonarek zostało zatwierdzone przez Stolicę Apostolską. Franciszka Ksawera zmarła 22 grudnia 1917 roku w Chicago. Pius XII beatyfikował ją w 1938 roku, kanonizował w 1946. Franciszka jest patronką emigrantów.
23 GRUDZIEŃ
imieniny:Wiktorii Jana Sławomira Marii Małgorzaty Sławomiry Iwona Serwulusa
Św. Wiktoria, męczennica (III/IV w.). pochodziła z Sabiny pod Rzymem. Zginęła śmiercią męczeńską. Jej relikwie znajdują się w Subiaco oraz w katedrze w Łowiczu. Podanie głosi, że Wiktoria miała przyjaciółkę Anatolię. Obie były zaręczone: Wiktoria z Eugeniuszem, Anatolia z Aureliuszem. Obie ślubowały czystość. Umocnił je w tych postanowieniach Anioł, który powiedział: "Jest miejsce na dziewictwo, czystość i małżeństwo, z tym, że dziewictwo to złoto, czystość (niewinność) - srebro, małżeństwo - brąz." Dziewczęta wybrały "złoto", co spowodowało agresję narzeczonych, którzy wydali je rzymskim władzom. Wiktoria została przebita mieczem.
24 GRUDZIEŃ
imieniny:Adama Ewy Eweliny Irminy Adeli Józefa
Adam i Ewa, pierwsi rodzice (Rdz 2,73,24). Adam pierwszy człowiek, praojciec ludzkości. Według relacji biblijnej o stworzeniu Bóg ulepił go "z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia" (Rdz 2,7), czyli ducha, czyniąc go zdolnym do samodzielnej egzystencji fizycznej, religijno moralnej. Ukształtował go na "obraz i podobieństwo" Swoje ( Rdz 1,26;5,1). Z Ewą, swą niewiastą, cieszył się rajem pełnią szczęścia. Po grzechu pierworodnym stracił szczególną i wyjątkową więź z Bogiem. Musiał pracować i w pocie czoła zdobywać swój chleb powszedni. Był pierwszym rolnikiem. Będąc ojcem ziemskim jest figurą Chrystusa, od którego pochodzimy według ducha (Rz 5,12-21; Kol 1,15;3,9-10; 1 Tm 2,13-14). EWA pierwsza kobieta, pramatka, małżonka Adama (Rdz 3,20;4,1; Tb 8,6; 2 Kor 11,3; 1 Tym 2,13). Opis jej stworzenia "z żebra Adama" podkreśla tożsamość człowieczeństwa kobiety i mężczyzny. Zwiedziona przez szatana popełniła grzech, powodując nieszczęście duchowe i egzystencjalne. Grzech i kara nie przekreśliły zawartego w błogosławieństwie Bożym daru przekazywania życia, choć sprowadziły cierpienia i trudy Ewa jest figurą Maryi, przez którą przyszło na świat zbawienie.Jedna z legend głosi, że Adam miał być pochowany w okolicach Hebronu, inna zaś podaje, że na Kalwarii, gdzie krople krwi umierającego Chrystusa padły poprzez szczeliny spękanej trzęsieniem ziemi na czaszkę Adama.
25 GRUDZIEŃ
imieniny: Marii Anastazji Eugenii Alberta Piotra
Bł. Maria od Aniołów Wüllenweber, Zakonnica (+1907). W 1888 roku założyła zgromadzenie Sióstr Salwatorianek. Była w nim pierwszą przełożoną. Beatyfikował ją Paweł VI (1968).
26 GRUDZIEŃ
imieniny: Szczepana Dionizego
Św. Szczepan, diakon, męczennik (+ok.36?). Był jednym z siedmiu diakonów Kościoła jerozolimskiego, podejmujących prace charytatywne, m. in. opiekę nad wdowami. Według Dziejów Apostolskich, "pełen łaski i mocy Ducha Świętego", głosił Ewangelię z mądrością, której nikt nie mógł się przeciwstawić. Został oskarżony przez Sanhedryn, że występuje przeciw Prawu i Świątyni. W mowie obrończej Szczepan ukazali dzieje Izraela z perspektywy chrześcijańskiej, konkludując, że naród ten stale lekceważył wolę Boga (Dz 6,8-7,53). Wyznał publicznie Chrystusa, za co został ukamienowany (Dz 7,54-60). Protomartyr - pierwszy męczennik. Jego imię włączono do Kanonu rzymskiego. Patron diecezji wiedeńskiej; kamieniarzy, kucharzy, tkaczy.
27 GRUDZIEŃ
imieniny:Jana Żanety Fabioli Teodora Maksyma Radomysła Bartłomieja
Św. Jan, Apostoł, Ewangelista (+ ok. 100). Prorok, teolog, mistyk. Był synem Zebedeusza i Salome, młodszym bratem Jakuba Starszego (Mt 4,21). Pracował jako rybak. Uczeń Jana Chrzciciela. Razem ze św. Andrzejem poszedł za Jezusem (J 1,38-40). Był jego umiłowanym uczniem. Ewangelia odnotowuje obecność Jana podczas Przemienienia na Górze Tabor (Mk 9,2), przy wskrzeszeniu córki Jaira (Mk 5,37) oraz w czasie aresztowania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym (Mk 14,33). Podczas Ostatniej Wieczerzy spoczął na piersi Zbawiciela. Chrystus z krzyża powierza mu swoją Matkę, a Jej Jana jako przybranego syna (J 19,26-27). Po zmartwychwstaniu przybywa razem ze św. Piotrem do grobu, gdzie "ujrzał i uwierzył" (J 20, 8), że Chrystus żyje. Był z Piotrem podczas cudownego uzdrowienia paralityka przy Złotej Bramie (Dz 4,13). Przebywał przez wiele lat w Jerozolimie (Gal 2,9), potem w Samarii (?), następnie w Efezie. W tym mieście miał się opiekować Najświętszą Panną Maryją aż do jej "Zaśnięcia". W Efezie napisał Ewangelię i trzy listy apostolskie. Przez cesarza Domicjana został zesłany na wyspę Patmos, tam napisał Apokalipsę. Za panowania Nerwy powrócił do Efezu. Tutaj, jako jedyny z apostołów, zmarł śmiercią naturalną. Patron Albanii, Azji Mniejszej; aptekarzy bednarzy, dziewic, zawodów związanych z pisaniem i przepisywaniem: introligatorów, kopistów, kreślarzy, biografów, papierników, pisarzy; oraz owczarzy, płatnerzy, skrybów, ślusarzy, teologów, uprawiających winorośl, wdów. Jemu poświęcona jest katedra papieży - bazylika Zbawiciela na Lateranie, "matka wszystkich kościołów".
28 GRUDZIEŃ
imieniny:Cezarego Teofili Godzisława Emmy Antoniego Teofila
Dwuletnim, a nawet młodszym chłopaczkom zamordowanym w Betlejem i okolicy na rozkaz króla Heroda, św. Ireneusz, Augustyn i inni ojcowie Kościoła nadali tytuł męczenników. Kult ich datuje się od I wieku po narodzinach Chrystusa. W Kościele Zachodnim Msza święta za świętych Młodzianków jest celebrowana tak jak Msze święte Adwentu i Wielkiego Postu: bez radosnych śpiewów; kolor liturgiczny czerwony. Wydając okrutny rozkaz Herod chciał uśmiercić "nowo narodzonego króla żydowskiego" (Mt 2, 16). Czczeni jako "flores martyrum - pierwiosnki męczeństwa" nie złożyli życia za Chrystusa, ale niewątpliwie z Jego powodu. Zatriumfowali nad światem i zyskali koronę męczeństwa nie doświadczywszy zła tego świata, pokus ciała i podszeptów szatana.
29 GRUDZIEŃ
imieniny:Tomasza Dominika Marcina Trofima Gerarda
Św. Tomasz Becket, biskup, męczennik. Urodził się w 1118 roku w Londynie. Studiował w Paryżu. Po przyjęciu święceń kapłańskich kontynuował studia na prawie w Bolonii. Kiedy wrócił do kraju, został archidiakonem. W 1155 roku mianowany lordem kanclerzem, stał się najbliższym współpracownikiem Henryka II. Kiedy siedem lat później został arcybiskupem Canterbury, zrezygnował z kanclerstwa. Zmienił radykalnie styl życia, podejmując ascezę. Dawniejsze oddanie królowi zamienił na głęboką troskę o Kościół, o zachowanie jego praw i przywilejów. Próby poszerzenia zakresu i kompetencji sądów królewskich kosztem kościelnych oraz ograniczenia władzy Kościoła spowodowały konflikt Tomasza z królem. Musiał chronić się ucieczką. W 1170 roku doszło do pojednawczego spotkania króla z arcybiskupem. Tomasz powrócił do Anglii. Jednak spokój trwał niezbyt długo. Kiedy Tomasz odmówił zdjęcia kar z biskupów, został zamordowany podczas nieszporów w katedrze, 29 grudnia 1170 roku. Aleksander III kanonizował arcybiskupa Tomasza w trzy lata później. Henryk II u jego grobu odbył publiczną pokutę. Grobowiec Świętego i jego relikwie zniszczył Henryk VIII (1538). Patron Anglii, duchownych.
30 GRUDZIEŃ
imieniny:Egwina Edwina Eugeniusza Irmy Irminy Seweryna Marcelego Dawida Sabina Katarzyny
Św. Egwin, biskup. Kształcił się u benedyktynów w Worcester. Tam został mnichem, potem kapłanem. W 639 roku powołano go na biskupstwo w rodzinnym mieście. Reformator życia kościelnego. Bronił świętości małżeństwa. Doradca Eldera, króla Mercji, jego syna Kenreda oraz Offy I, króla wschodnich Sasów. Podczas pobytu w Rzymie otrzymał od papieża zgodę na rezygnację z biskupstwa. W ostatnich latach życia pełnił obowiązki opata w Evesham. Zmarł 30 grudnia 717 roku.
31 GRUDZIEŃ
imieniny:Sylwestra Melanii Sebastiana Mariusza
Św. Sylwester I, papież (+335). Z pochodzenia Rzymianin. Na stolicę Piotrową wstąpił w 314 roku. Po edykcie mediolańskim kończącym erę prześladowań chrześcijan w cesarstwie rzymskim podjął organizację kultu Bożego. Za jego pontyfikatu odbył się I sobór powszechny w Nicei (325). Wystał tam swoich legatów, a następnie zatwierdził uchwały tegoż soboru. Za jego rządów wybudowano bazyliki rzymskie: św. Jana na Lateranie, św. Piotra w Watykanie, które konsekrował. Patron diecezji i miasta Modeny. Tam znajdują się także jego relikwie.