- Strona Główna
- Ogłoszenia Parafialne
- Porządek nabożeństw
- Katecheza
- Skrzynka intencji
- Kontakt
- Zakątek dla Rodziny
- Galeria
KALENDARZ LITURGICZNY
Święci na każdy dzień
MARZEC
11 MARZEC
imieniny:Konstantyna Ludosława Sofroniusza Eulogiusza Dominika Benedykta Pelagii Edwina
liturgia dnia: Wj 20,1-17 ; 1 Kor 1,22-25; J 2,13-25.
Św. Konstantyn, król, kapłan, męczennik († 598)łac. constans - niezmienny, stały, wytrwały, stanowczy. Był królem Szkocji. Prowadził życie występne. Jednak opamiętał się i rozpoczął żarliwą pokutę. W roku 587 abdykował. Wstąpił do klasztoru irlandzkiego w Offaly. Po otrzymaniu święceń kapłańskich udał się do rodzinnego kraju, aby nieść Ewangelię, Poniósł śmierć męczeńska.
12 MARZEC
imieniny:Alojzego Justyny Bernarda Teofila Maksymiliana Grzegorza Józefiny Piotra
liturgia dnia: 2 Krl 5,1-15a ; Łk 4,24-30.
Św. Alojzy Orione, kapłan, zakonnik (1872-1940).germ. al-wis - wszystko wiedzący. Syn kamieniarza. Studiował w seminarium duchownym w Tortonie. Już jako kleryk zajmował się opuszczonymi dziećmi i młodzieżą. Stał się ich wychowawcą i powiernikiem. Włochy przeżywały wtedy kryzys gospodarczy W związku z tym wiele młodych osób, nie mogąc znaleźć pracy, większość czasu spędzało na ulicach. Alojzy po święceniach zakłada szkoły, uczy w nich rzemiosła, przygotowuje do pracy na roli, tworzy internaty Aby zapewnić młodzieży stalą opiekę i pracę, powołuje zgromadzenie zakonne zwane później orionistami - linię męską i żeńska. Następnie zakłada zakon kontemplacyjny, który ma stanowić duchowe i modlitewne zaplecze dla podejmowanej działalności. Don Orione łączył aktywność z kontemplacją. Słynne stały się jego akcje ratunkowe prowadzone po trzęsieniu ziemi na Sycylii. Miał duże poczucie humoru. Don Orione zmarł na zawał serca. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym w 1980 r.
13 MARZEC
imieniny:Krystyny Bożeny Patrycji Macedoniusza Modesty Marka Ernesta Eufrazji Nicefora
liturgia dnia:Dn 3,25-43 ; Mt 18,21-35 .
Św. Krystyna, męczennicałac. Christinus - należący do Chrystusa. urodziła się w Persji. Kiedy pogański król perski, Chozroes I, rozpoczął krwawe prześladowanie, św. Krystyna miała należeć do najpierwszych, która padła jego ofiarą. Śmierć jej męczeńska miała nastąpić 13 marca 559 roku. Z dekretem prześladowczym Chozroesa I łączył się pogrom, jaki poganie urządzili ludności chrześcijańskiej w Persji. Św. Krystyna musiała należeć do znakomitszych wśród nich, skoro tak prędko padła ofiarą prześladowania. Perskie imię Świętej miało brzmieć Jazdin. Święta ma nadto jeszcze nazwy: Sira i Sirin.
14 MARZEC
imieniny:Matyldy Leona Łazarza Ewy Jakuba
liturgia dnia: Pwt 4,1.5-9 ; Mt 5,17-19
Św. Matylda, królowa (895-968).germ. ma(h)t- - moc, męstwo, siła; -hild - walka, wojna. Córka księcia saskiego Teodoryka i Reinhildy - pochodzącej z duńskiego rodu królewskiego. Wychowywała ją babka - ksieni klasztoru w Herford. Mając 14 lat poślubiła Henryka Ptasznika, który w dziesięć lat później został królem Niemiec. Była matką pięciorga dzieci - m. in. Ottona I, cesarza. Po śmierci męża oddaje się modlitwie i czynom miłosierdzia. Codziennie gościła przy stole ubogich, widząc w nich samego Chrystusa. Była fundatorką kościołów i klasztorów. Ostatnie lata spędziła w opactwie w Kwedlinburgu. Tam też w kaplicy zamkowej została obok męża pochowana.
15 MARZEC
imieniny:Klemensa Zachariasza Ludwiki Longina Longinusa
liturgia dnia: Ir 7,23-28 ; Łk 11,14-23
Św. Klemens Maria Hofbauer (Dworzak), kapłan, Zakonnikłac. clemens - łagodny, spokojny, cichy, łaskawy, pobłażliwy. Urodził się 26 grudnia 1751 roku na Morawach w Tasovicach w licznej rodzime rzeźnika. Po śmierci ojca pracował jako piekarz. Długi czas poszukiwał swego miejsca w życiu. Dzięki wytrwałości i ludzkiej pomocy ukończył studia uniwersyteckie w Wiedniu. W Rzymie zetknął się z zakonem redemptorystów, do którego wstąpił. Po otrzymaniu święceń kapłańskich wysłano go do Wiednia, a następnie na Pomorze, Ze względu na złe drogi i ostrą zimę zatrzymał się na jakiś czas w Warszawie. Chwilowy postój przemienił się w pobyt trwający 21 lat, Klemens wraz z dwoma towarzyszami otrzymał w opiekę kościół św. Benona, dom sierot i szkołę rodzin rzemieślniczych. Czasami musiał żebrać, aby je utrzymać. “Pewnego dnia zaszedł po prośbie do karczmy Kiedy zwrócił się o datek do grających w karty, jeden z graczy uderzył go w twarz, na co Święty odpowiedział:
Św. Ludwika de Marillac, zakonnica,(1591-1660).germ. hlud- - sławny, głośny; -wig -walka, bitwa, wojna. Urodziła się w Paryżu. Jej ojciec był radcą parlamentu francuskiego. Mając 24 lala poślubiła Antoniego Le Gras, sekretarza Marii Medycejskiej. W dwanaście lat później została wdową. Była osobą wykształconą. Do dzieła pomocy potrzebującym włączył ją św. Wincenty a’Paulo. Wizytowała założone przez niego bractwa miłosierdzia, prowadzące szpitale, przytułki, sierocińce. Wtedy stawała się aprowizatorką, pielęgniarką, katechetką. Pragnąc zapewnić stałą i fachową opiekę chorym i ubogim, z pomocą św. Wincentego założyła zakon Sióstr Miłosierdzia, zwany u nas szarytkami. Zmarła 15 marca. Jest patronką służby socjalnej.
16 MARZEC
imieniny:Gabriela Hilarego Izabeli Juliana Herberta Zbigniewa Cyriaka Tacjana Euzebii Oktawii Renata
liturgia dnia: Oz 14,2-10 ; Mk 12,28b-34
Św. Gabriel Lalemant, zakonnik, męczennik Urodził się w 1610 roku w Paryżu. Był synem adwokata. Mając 20 lat wstąpił do jezuitów. Studiował teologię w Bourges. Przyjąwszy święcenia kapłańskie uczył w La Feche, Moułins, Bourges. W 1646 roku przybył do Quebecu, gdzie prowadził działalność ewangelizacyjną. W 1648 roku razem z Janem de Brebeuf podjął pracę misyjną wśród Indian. Zginął śmiercią męczeńską 16 marca 1649 roku podczas walki Irokezów z Huronami. Beatyfikowany przez Piusa XI w 1925 roku, kanonizowany w 1930.
17 MARZEC
imieniny:Patryka Gertrudy Zbigniewa Jana Józefa Aleksego Gabriela
liturgia dnia: Oz 6, 1-6 ;Łk 18,9-14
Św. Patryk ang. forma imienia łac. Patricius - szlachetnie urodzony, “członek rodu, którego ojciec zasiadał w senacie”. Urodził się w Brytanii w 385 roku. Kiedy miał 16 lat, porwano go do Irlandii. Przez 6 lat był pasterzem owiec. Na przypadkowym statku udało mu się zbiec do północnej Francji. Podjął studium przygotowujące go do pracy na misjach. Był uczniem św. Germana z Auxerre. Przez jakiś czas przebywał w Italii i w koloniach mniszych na wyspach Morza Tyrreńskiego. Jako biskup podjął prace w Irlandii, ziemi swej młodzieńczej niedoli, która była wtedy krajem misyjnym. Swoim umiarem, spokojem zyskał przychylność dla pasterskiej posługi. Niestrudzenie podróżował po całej Zielonej Wyspie. Założył stolicę biskupią w Armagh, które stało się siedzibą prymasów irlandzkich. Zorganizował hierarchię kościelną w Irlandii. Ostatnie lata spędził w klasztorze. Zmarł 17 marca 461 roku. Jest apostołem i patronem Irlandii; fryzjerów; kowali, górników, upadłych na duchu oraz opiekunem zwierząt domowych. W ikonografii Święty przedstawiany jest w biskupim stroju. Jego atrybutem jest liść koniczyny, wąż.
18 MARZEC
imieniny:Cyryla Edwarda Boguchwały Narcyza
liturgia dnia:2 Krl 36,14-16 ; Ef 2,4-10 ; J 3, 14-21
Św. Cyryl Jerozolimski, biskup, doktor Kościoła. Cyryl urodził się około 315 roku w Jerozolimie. Pochodził z rodziny chrześcijańskiej, bardzo przywiązanej do wiary świętej. Zwyczajem pobożnych rodzin Cyryl od młodości zaprawiał się w ascezie chrześcijańskiej w jednym z klasztorów Palestyny. Z rąk biskupa Jerozolimy, św. Makarego, przyjął święcenia diakonatu (334), a z rąk jego następcy, św. Maksyma, otrzymał święcenia kapłańskie (344). Po śmierci św. Maksyma na stolicę jerozolimską został wybrany św. Cyryl. Ze względu na rangę pierwszej w świecie stolicy biskupiej wybór musiał zatwierdzić synod w Konstantynopolu, cesarz i papież. Cyryl z takim zapałem zabrał się do pasterzowania, że współczesny mu św. Bazyli Wielki († 379) wyraża o nim najwyższe pochwały. Trzykrotnie był zsyłany na wygnanie z powodu zdecydowanej postawy wobec arian. Najpierw wystąpił przeciwko niemu ariański metropolita Cezarei Palestyńskiej, Akacjusz. Skłonił on ariańskiego cesarza Konstancjusza, żeby ten skazał Cyryla jako "heretyka" na wygnanie (351). Święty został zesłany do Tarsu, rodzinnego miasta św. Pawła Apostoła. Tamtejszy biskup przyjął go z wielką czcią. Synod w Seleucji potępił arianizm, Akacjusza skazał na wygnanie, a św. Cyryla odwołał z banicji. Po 9 latach Cyryl mógł wreszcie powrócić do swojej owczarni. Akacjusz jednak nie myślał bynajmniej ustąpić. Korzystając z ponownej życzliwości cesarza wymógł na nim, by na synodzie w Konstantynopolu Cyryl został ponownie potępiony i skazany na wygnanie. Tym razem tułaczka biskupa nie trwała długo, bo w kilka miesięcy potem kolejny cesarz, Julian Apostata, pozwolił mu powrócić. Nie niepokojono go przez 19 lat. W tym czasie rozwinął pełną działalność, aby przywrócić jedność Kościołowi w Jerozolimie. Wtedy powstała większość jego katechez, czyli mów, w których wyjaśnił całokształt prawd wiary Chrystusowej. Po rychłej śmierci Juliana Apostaty panowanie objął znowu cesarz ariański, Walens (364-378). Cyryl musiał po raz trzeci opuścić swoją owczarnię. Pozostał na banicji 8 lat, czyli aż do swojej śmierci, bowiem następca cesarza Walensa, Walentynian, także arianin, nie pozwolił mu wrócić. Cyryl pożegnał ziemię dla nieba daleko od diecezji 18 marca 386 roku, gdy miał ok. 71 lat życia i 38 lat pasterzowania. Cyryl brał udział w Soborze Konstantynopolitańskim I w roku 381, który biskupom Konstantynopola przyznał pierwsze miejsce po Rzymie. W swojej spuściźnie literackiej zostawił dwie serie katechez: dla katechumenów i dla ochrzczonych. Jest to bodajże pierwszy systematyczny wykład nauki katolickiej i jeden z pierwszych traktatów o Najświętszym Sakramencie. Dzieje Chrystusa Pana przedstawia św. Cyryl jako dzieje zbawienia rodzaju ludzkiego. Tak też pojmuje historię biblijną. Od nawróconych żąda biskup odmiany życia. Do najcenniejszych katechez zalicza się pięć katechez "mistagogicznych", w których autor wykłada naukę Kościoła: o Chrzcie świętym, Bierzmowaniu i Eucharystii. Przy Najświętszym Sakramencie św. Cyryl wyraża głęboką wiarę w realną obecność Pana Jezusa, a Komunię świętą nazywa "wcieleniem z Chrystusem".
Św. Edward, król, męczennik Urodził się w 963 roku. Był najstarszym synem Edgara Spokojnego, króla Anglii. Miał 12 lat, gdy objął tron. Za doradcę obrał sobie św. Dunstana, prymasa Anglii. Za jego panowania nastąpiła reakcja przeciw prochrześcijańskiej polityce ojca. 18 marca 978 roku, jadąc z polowania, udał się na zamek Corfe, aby odwiedzić macochę i brata. Zanim zsiadł z konia, napadli go i zamordowali najemnicy nasłani przez macochę(?). Pochowano go w opactwie Shaftesbury. Grób otoczono czcią, którą wzmógł rozgłos cudów. W ikonografii św. Edward ukazywany jest z koroną na głowie w długiej, królewskiej szacie. Jego atrybutami są: sztylet, puchar z wężem.
19 MARZEC
imieniny:Józefa Bogdana Marka
liturgia dnia: 2 Sam 7,4-5a ; Rz 4,13-16 ; Mt 1 16,18-20.
Św. Józef, Małżonek i Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny Opiekun Pana Jezusa. Św. Józef, Małżonek i Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, opiekun pana Jezusa. Wywodził się z. rodu króla Dawida. Mimo wysokiego pochodzenia nie posiadał żadnego majątku. Na życie zarabiał stolarstwem, ciesielką. Zaręczony z Maryją, stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Postanowił wówczas dyskretnie się usunąć. Wprowadzony jednak przez anioła w tajemnicę, wziął Maryję do siebie, do domu w Nazarecie (Mt 1-2; 13, 55; Łk 1-2). Podporządkowując się dekretowi o spisie ludności, udał się z Nią do Betlejem, gdzie urodził się Jezus. Po nadaniu Dziecku imienia i przedstawieniu Go w świątyni, w obliczu prześladowania ucieka z Matką i Dzieckiem do Egiptu. Po śmierci Heroda wraca do Nazaretu. Po raz ostatni Józef pojawia się na kartach Pisma Świętego podczas pielgrzymki z dwunastoletnim Jezusem do Jerozolimy Uważa się, że zmarł wcześnie, jeszcze przed rozpoczęciem nauczania publicznego przez Pana Jezusa. Apokryfy i pisma Ojców Kościoła wysławiają jego cnoty i niewysłowione powołanie - oblubieńca Maryi, żywiciela i wychowawcy Jezusa. Jest patronem Kościoła powszechnego, licznych zakonów, krajów: Austrii, Czech, Filipin, Hiszpanii, Kanady, Portugalii, Peru, wielu diecezji, miast oraz patronem małżonków i rodzin chrześcijańskich, ojców, sierot, a także cieśli, drwali, rękodzielników, robotników, rzemieślników, wszystkich pracujących, uciekinierów. Patron dobrej śmierci. W ikonografii św. Józef przedstawiany jest z Dziecięciem Jezus na ręku, z lilią w dłoni. Jego atrybutami są m. in. narzędzia ciesielskie: piła, siekiera, warsztat stolarski; bukłak na wodę, kij wędrowca, kwitnąca różdżka (Jessego), miska z. kaszą, lampa, winorośl.
20 MARZEC
imieniny:Maurycego Klaudii Aleksandry Eufemii Kiry Wolfganga Teodozji Anatola Sebastiana Herberta Wulframa
liturgia dnia: Ez 47,1-9 ; J 5, 1-3a
Św. Maurycy Csak zwany także Panońskim, książę, zakonnik (1280-1336). Pochodził z rodziny węgierskiego możnowładcy. Po trzech latach małżeństwa jego żona wstąpiła do dominikanek, on zaś do dominikanów rezydujących na wyspie św. Małgorzaty w Budapeszcie. Zasłynął z gorliwości w modlitwie, pokorze, w posługiwaniu potrzebującym.
21 MARZEC
imieniny:Mikołaja Benedykta Lubomira Hugolina Feliksa
liturgia dnia:Iz 49,8-15 ; J 5, 17-30
Św. Mikołaj z Flüe, pustelnik (1417-1487)gr. Nikolaos; nike- - zwycięstwo, -laos - lud; “oby odnosił zwycięstwo dla swego ludu”; “oby zwyciężał lud”. Syn skromnego górala. Na życzenie rodziców pojął za żonę Dorotę Wyss, z którą miał dziesięcioro dzieci. Mikołaj był radcą, kantonalnym sędzią, deputowanym do federacji kantonów szwajcarskich. W latach 1433-1460 pełnił służbę wojskową w randze oficera. Cieszył się poważaniem i szacunkiem. Mając 50 lat za zgodą małżonki opuścił dom, rodzinę i został pustelnikiem. Przychodzili doń ludzie szukając rady i pomocy. Modlitwę łączył z pokutą. Był jednym z najwybitniejszych mistrzów medytacji u schyłku średniowiecza. Mistyk. Obdarowany niezwykłymi charyzmatami - przez 19 lat jego pożywieniem była wyłącznie Eucharystia. Podczas wojny domowej pomiędzy stanami uratował jedność Szwajcarii. Mediował w sporze między Austrią, a swoją ojczyzną. Zmarł 21 marca 1487 roku. Główny patron Szwajcarii. W ikonografii św. Mikołaj przedstawiany jest w długiej pokutnej szacie, boso. Jego atrybutami są: kij wędrowca, wieniec z róż.
22 MARZEC
imieniny:Zachariasza Katarzyny Bogusława Benwenuta Baldwina Bazylego Oktawiana Hugolina
liturgia dnia: Wj 32, 7-14 ; J 5,31-47
Św. Zachariasz, papież.hebr. imię teoforyczne Zekkarjah - pamięć Jahwe; “Jahwe pamięta”. Był Grekiem. W roku 74I roku wybrany na stolicę Piotrową. Łagodnością i życzliwością zjednał sobie lud Italii, cesarza, sąsiadów. Utrzymywał dobre stosunki z Konstantynopolem. Zawarł pokój z Longobardami, odzyskując część ziem i jeńców. Kiedy zaprzyjaźniony król Ratchis utracił tron, przyjął go do siebie. Zawarł sojusz z Frankami oraz udzielił poparcia Pepinowi Małemu. Zmarł w 752 roku.
23 MARZEC
imieniny:Turybiusza Józefa Pelagii Feliksa Zbysława Wiktora Wiktoriana Rebeki
liturgia dnia:Mdr 2,1a 12-22 ; J 7,1-2
Św. Turybiusz z Mogrovejo, biskup.łac. thuribulum – kadzielnica. Urodził się w 1531 roku w rodzinie szlacheckiej w Mayorga - prowincja León (Hiszpania). Studiował w Salamance i Koimbrze. W 1579 roku został biskupem Limy. W ogromnej, prawie misyjnej diecezji próbował uporządkować życie religijne, podnieść poziom intelektualny i moralny kleru. Był człowiekiem modlitwy. Prowadził życie pełne umartwienia. Zmarł podczas pasterskiej wizytacji 23 marca 1606 roku. Beatyfikował go Innocenty XI (1679), kanonizował Benedykt XIII (1726). Jest patronem Peru.
24 MARZEC
imieniny:Katarzyny Gabriela Marka Marii Sewera Dydaka
liturgia dnia:Jr 11,18-20 ; J 7,40-53
Św. Katarzyna Szwedzka, księżniczka, zakonnica (1330-1380). Św. Katarzyna Szwedzka, księżniczka, zakonnica (1330-1380). Córka św. Brygidy i księcia Ulfa Gudmarssona. Podczas pielgrzymowania z matka do Wiecznego Miasta otrzymuje wiadomość o śmierci męża. Odtąd podejmuje dzieła miłosierdzia, pomaga swej matce w założeniu i utrwaleniu nowej rodziny zakonnej, brygidek; pielgrzymuje z nią do miejsc świętych. Po powrocie z Ziemi Świętej w roku 1373 umiera św. Brygida. Katarzyna przewozi jej ciało z Rzymu do Szwecji. Podczas tej podróży przejeżdża przez polskie Pomorze. W roku 1377 otrzymuje od papieża aprobatę zakonu, któremu patronowała. Umiera w klasztorze brygidek w Vadsena. Jest patronką Szwecji, a także ludzi dotkniętych niepowodzeniami. W ikonografii Święta ukazywana jest z kielichem w dłoni.
25 MARZEC
imieniny:Małgorzaty Marii Wieńczysława Marioli Prokopa Ireneusza Dyzmy Dyzmasa
liturgia dnia:Ir 31,31-34 ; Hbr 5,7-9 ; J 12,20-33
Św. Małgorzata Clitherow, męczennica (1555-1586) Urodziła się w Anglii, w rodzinie anglikańskiej. Mając kilkanaście lat wychodzi za mąż. Matka dwojga dzieci. W kilka lat po ślubie przyjmuje katolicyzm. Za udzielanie schronienia w swym domu katolickim księżom zostaje aresztowana i osadzona w więzieniu, gdzie wywierano na nią presję, aby wyrzekła się wiary. Po dwóch latach więzienia wykonano na niej wyrok śmierci przez zmiażdżenie.
26 MARZEC
imieniny:Ludgera Emanuela Teodora Dyzmy Ludgera Larysy Tymoteusza Tekli Brauliona
liturgia dnia:Iz 7, 10-14 ; J 1-14 ; Łk 1, 26-38
Święty Dyzma był tym człowiekiem, o którym pisze w swojej Ewangelii św. Łukasz, że kiedy jeden z ukrzyżowanych z Jezusem łotrów urągał Mu, skarcił go, że oni umierają słusznie, za swe zbrodnie, ale Jezus nic złego nie uczynił. I zwrócił się do Jezusa, prosząc, żeby wspomniał na niego, kiedy już przyjdzie do swego królestwa. A Jezus obiecał Dobremu Łotrowi - bo tak go od tego czasu nazywamy - że jeszcze dziś będzie z Nim w raju. Był to pierwszy swoisty akt kanonizacji, którego jeszcze na Krzyżu dokonał Chrystus. O Dobrym Łotrze pisało wielu Ojców Kościoła i świętych. Jego imię Dyzmas pochodzi z pism apokryficznych. Kościół wschodni czci go nawet jako męczennika. W Bolonii, w kościele Św. Witalisa i w bazylice Św. Stefana oddawano cześć częściom krzyża, na którym Dobry Łotr miał ponieść śmierć. Pielgrzymi, udający się do Ziemi Świętej, chętnie nawiedzali miejscowość "Latrum" w pobliżu Emaus, która im przypominała postać Dobrego Łotra. Dobry Łotr jest symbolem Bożego Miłosierdzia; pokazuje, że nawet w ostatniej chwili życia można jeszcze powrócić do Boga. Św. Dyzmas jest patronem Gallipoli (Apulii), złodziei, skazanych na śmierć i dobrej śmierci.
27 MARZEC
imieniny:Ernesta Lidii Ruperta Gelazego Peregryna Fileta Jana Gerwazego
liturgia dnia:Lb 21,4-9 ; J 8, 21-30
Św. Ernest, opat, męczennik, pochodził z rodziny szlacheckiej. Był opatem w klasztorze w Zwiefalten. Wziął udział w II wyprawie krzyżowej do Ziemi Świętej. Zginął pod Doryleą we Frygii w 1147 roku podczas bitwy z wojskami otomańskimi. Według innej wersji głosił Ewangelię Persom i Arabom. Zginął w 1148 roku śmiercią męczeńską z rąk muzułmanów w Mekce.
28 MARZEC
imieniny:Joanny Jana Anieli Kastora Guntrana Krzesisława Doroteusza
liturgia dnia:Dn 3,14-20 ; J 8,31-42
Bł. Joanna Maria de Maillé, wdowa (1332-1414). Poślubiła młodego barona de Silly który wróciwszy z niewoli angielskiej zmarł z trudów i wyczerpania. Joanna osiadła w Lours, w skromnym mieszkaniu przylegającym do klasztoru franciszkanów. Wiodła życie pełne umartwienia, modlitwy i poświęcenia. Przez pewien czas pracowała jako posługaczka w miejscowym szpitalu. Umarła mając 82 lata.
29 MARZEC
imieniny:Stefana Bertolda Wiktoryna Wiktoryny Eustachego Helmuta Bernarda Cyryla Józefa Nikodema Rudolfa
liturgia dnia:Rdz 17,3-9 ; J 8,51-59
Św. Stefan IX, papież († 1058). Był 150 papieżem Kościoła, a jego krótki, zaledwie ośmiomiesięczny pontyfikat, trwał od 3 sierpnia 1057 r. do 29 marca 1058 r. Fryderyk z Gozelon - bo takie było jego prawdziwe imię - to wnuk ostatniego króla Italii oraz syn księcia Lotaryngii. Jako człowiek niepospolitych zalet i dobrego pochodzenia już podczas nauki w szkole katedralnej w Liege, został zauważony przez papieża Leona IX. Zabrał on kanonika Fryderyka do Wiecznego Miasta i ustanowił swoim kanclerzem. A był to czas reformowania Kościoła, licznych synodów i przywracania dyscypliny kościelnej. W 1054 r., po śmierci Leona IX, Fryderyk osiadł w słynnym opactwie benedyktyńskim na Monte Cassino, gdzie niebawem został opatem. Wkrótce, już jako kardynał i legat papieski, otrzymał polecenie doręczenia ekskomuniki patriarsze Konstantynopola Michałowi Celariuszowi, który kwestionował prymat Biskupa Rzymu. Klątwa ta, jak wiadomo, przesądziła ostatecznie o zerwaniu więzi pomiędzy Kościołem Wschodnim a Zachodnim. Zasługą Stefana IX była konsekwencja w kontynuowaniu reform kościelnych oraz umiejętność doboru współpracowników. Za jego sprawą Piotr Damiani, pustelnik z Fonte Avellana, słynący z ascetycznych kazań i żarliwości w zaprowadzaniu celibatu księży, został kardynałem i biskupem Ostii. Stefan IX wezwał także do Lateranu toskańskiego mnicha benedyktyńskiego Hildebranda - doradcę pięciu kolejnych następców Piotra i późniejszego Grzegorza VII - któremu polecił opracowanie nowych zasad elekcji papieża. Jego intencją było zabezpieczenie niezależności papiestwa od wpływu cesarzy i arystokracji rzymskiej. Zwalczał stanowczo wszelkie nadużycia, zwołał kilka synodów, a krótko przed śmiercią zdołał jeszcze skierować poselstwo do Konstantynopola.
30 MARZEC
imieniny:Amadeusza Leonarda Jana Marii Ameli Aneli Dobromira
liturgia dnia: Jr 20,10-13 ; J 10,31-42
Bł. Amadeusz IX Sabaudzki, książę. Syn Ludwika księcia Sabaudii i Anny. Urodził się w 1435 r. w Thonon-les-Bains (Sabaudia). Dziadkiem był Amadeusz VIII Sabaudzki, który w 1439 został wybrany przez schizmatyczny sobór w Bazylei antypapieżem Feliksem V. Dopiero w 1449 r. dziadek uznał swoją pomyłkę i odpokutował, otrzymując przebaczenie od prawowitego papieża. Już w dzieciństwie został, zgodnie z obowiązującymi ówcześnie zwyczajami (niejednokrotnie gwarantowało to pokój między krajami), zaręczony z Jolantą, z francuskiej rodziny królewskiej Walezych. Ślub nastąpił w 1452 r. Małżeństwo okazało się szczęśliwym. Urodziło się 10 dzieci, z których wprawdzie część umarła już w dzieciństwie, ale jedna z córek, Ludwika, również miała zostać wyniesiona do chwały ołtarzy. W 1465 r. został, po śmierci ojca, księciem sabaudzkim. Okazał się dobrym władcą. Udało mu się zaprowadzić pokój ze zwaśnionym rodem Sforzów z Mediolanu (jego siostra wyszła za Galeazzo Sforza). W domu zażegnał niepokoje ze strony niezadowolonych braci. Optował za krucjatą dla odzyskania Konstantynopola z rąk zwycięskich Turków. Przywiązywał ogromną wagę do życia duchowego. Regularnie klękał do modlitwy i przyjmował sakramenty. Był wielkim jałmużnikiem. Sam żył skromnie. Cierpiał na epilepsję i w 1471 r. musiał oddać ster rządów w ręce żony. Spowodowało to bunt notabli i uwięzienie, z którego wyratował go brat Jolanty, król francuski Ludwik XI. Ale czas Amadeusza mijał. Na łożu śmierci miał powiedzieć zgromadzonym dzieciom i dworowi „Bądźcie sprawiedliwi, kochajcie potrzebujących i biednych a Pan da pokój Waszemu krajowi”. Obdarzony przez potomnych przydomkiem Szczęśliwy umarł w 1472 r. w Vercelli, gdzie do dziś, w katedrze, znajdują się jego relikwie. Beatyfikował go Innocenty XI w 1677 r.
31 MARZEC
imieniny:Beniamina Gwidona Bonawentury Balbiny Korneli Korduli Zbigniewa
liturgia dnia: Ez 37,21-28 ; J11, 45-57
Św. Beniamin, diakon, męczennik († 424). Beniamin był diakonem biskupa Abdasa. Kiedy w Persji wybuchło prześladowanie w latach 420-422, Beniamin dostał się do więzienia. Wyróżniał się odwagą i wymową. Dzięki jednak interwencji ambasadora cesarza wschodnio-rzymskiego i na mocy traktatu, zawartego między cesarzem, a Persami, król perski przerwał prześladowanie. Św. Beniamin po dwóch latach wielu cierpień w więzieniu odzyskał wolność pod warunkiem, że zaprzestanie apostołowania. Sytuacja jednak szybko się zmieniła. Persja popadła ponownie w konflikt z cesarstwem. Rozpoczęto na nowo prześladowanie chrześcijan, gdyż uważano ich za zwolenników cesarskich. Aresztowano ponownie św. Beniamina. Dla wymuszenia na nim wyparcia się wiary w Chrystusa zastosowano wobec niego najokrutniejsze męki. Kiedy zaś Święty nie załamał się, stracono go publicznie w 424 r. Do naszych czasów zachował się opis męki i śmierci Beniamina w języku greckim i ormiańskim. Kościoły wschodnie najczęściej obchodzą pamiątkę śmierci św. Beniamina 31 marca.